Kategori İbrahim Afatoğlu

Bu hikâyeden sonra Anadolu’da ‘pabucu dama atılmak’ deyimi kullanılır hale gelmiş.

Bir işin veya bir konunun en ince ve en önemli yeri anlamına gelen ‘püf noktası’ deyiminin de bir hikâyesi vardır.

O zamanlar, Kırşehir’in adı, Gülşehri idi. Camileri, mescitleri, medreseleri çoktu, mamurdu. Şehirde müderrisler, bilginler, olgunlar vardı.

Allah insanları sosyal varlık olarak yaratmıştır. Bir başka ifadeyle insanı köy ve şehirlerde, bir arada yaşamak üzere yaratmıştır.

‘Ahilik’ teşkilatı, Selçuklu devleti ve Osmanlı devleti zamanında, Anadolu’da yaşayan insanlara sanat ve ticarî mesleklerinde, ustalar yetiştiren bir teşkilattır.

Ahi Evren’in türbesi, Kırşehir’de, kendi adıyla anılan Ahievren Mahallesi ve yine kendi adına yaptırılan Ahievren Camii içerisindedir.

Ahîlerin en büyük destekçisi olan I. Alâü’d-in Keykubad’ın isteği üzerine Konya’ya yerleşen Ahî Evren, Hankâh-ı Ziya ve Hankâh-ı Lâlâ dergâhlarına müderris olmuş.

Aşağıda bulunan menkıbeye dayanarak ‘Nasirüddin Mahmud’un adı, ‘Ahî Evren’ olmuş. Günümüze kadar da bu isimle anıla gelmiştir:

Gerçek adı Şeyh Nasîrü’d-dün Ebü’l- Hakâyık Mahmud b. Ahmed ya da Mahmud bin Ahmet el-Hoyî (Hoylu Ahmet’in oğlu Mahmut) olarak bilinmektedir.