Kategori GÜNCEL

Bir zamanlar Safranbolu’da çocuklar arasında sözel atışma, sürtüşme ve popülerlik bağlamında ilginç savaşımlar olurdu.

Aramızdan ayrılanların ve yaşayanların hoşgörüsüyle: Penguen Zafer, Ford Memet, Doç Niyazi, Magirus Ahmet, Sarı Emin, Sarı Yusuf, Sarı Mıstık…

Öte yandan festival düzenleme komitesinde bulunmam nedeniyle de daha dikkatli ve gerçekçi olmam kaçınılmazdır.

Sonuçta yaşamımın en kaliteli ve saygın; seçkin anılarını oluşturan bu gezi keşke hiç bitmeseydi; iki ayrıntının dışında.

Yangın konusu ‘Hafızayı beşer nisyan ile maluldür’ tanımlamasını doğrular şekilde birkaç gün sonra gündemden düşer doğal olarak.

Makas değiştirmesini önerecem ancak ‘çakma müşirin’ psikolojisi dışa vuruma göre ‘avara kasnak’ vaziyetinde…

‘Gönül ne kahve ister ne kahvehane, gönül dost ister kahve bahane…’ Tarihi şehrimizde kahve kültürü veche değiştirmiştir.

Kazdağlıoğlu Meydanı (Mehmet Kurtulan) girişinde hemşerimiz H. Yaşar Bayram’a ait yamaçta önce ahşap bir baraka vardı.

Gamsız’a (Cemal Akdik) ilişkin yazı duygusal bir esinti oluşturdu. Kendisi daha geniş çapta anımsandı.

Bir zamanlar kalp içinde ok, kızın ve oğlanın baş harfli ilan-ı aşk bülteni kınansa bile bir estetik ve içtenlik içerirdi.