Şehirlerin sevimli tipleri vardır. Çoğu kez ön isimleri deli ile başlar. Örneğin Karabük’te ‘Deli Ali’, ‘Deli Kezban’, Safranbolu’da ‘Deli Hilmi’, ‘Deli Kazım, ‘Deli Sezai’, ‘Deli Çavuş’ gibi…
Aslında akıl fazlalıkları olan bu güzel insanlar bizim deliliklerimizdir; yalın gerçeğimizdir. Mekânları cennet olsun.
Üstlerine gidilmezse, damarlarına basılmazsa kimseye kaygı verecek davranışlarda bulunmayan bu insanları anımsadıkça günümüzün sözde akıllılarına ne demek gerekiyor bilemiyorum. Usumda yetmiyor…
Bu sözde akıllım vilayet düzeyinde yerel yönetimin başı. Aklını peynir ekmekle yedi desem oranın çayı ünlü. Zahir aklını demledi ki kıpkırmızı bir gaf bulutu Karadeniz’den iklim normallerinin dışında yurdumuza yayıldı.
Halil’im herkese bir stepne (duble eş) önerisinde bulunmuş; savaştan barışa açılım için. Tövbe estağfurullah. Ağzından yel alsın…
Eskiden beri bir berdel belası var zaten bu malum sancılı bölgemizde… Şimdi stepne açılımı ile sorunun kadına yönelik saygısızlık ve kölelik boyutu dubleleştirilmek isteniyor.
Şimdi adı deliye çıkan bizim delilerimizi akıl süzgecinden geçirelim
Öğretmen ‘Deli Hilmi’ insanlara düşünmeyi öğretirdi. Muhtar ‘Deli Sezai’ 40 yıllık muhtarlık serüvenini herkese eşit davranmakla sergilerdi. Kahveci ‘Deli Çavuş’un bir bardak çayını, kahvesini içen hatırın ne olduğunu aklının bir köşesine yazardı. ‘Deli Kezban’ ile ‘Deli Ali’ Karabük’te kul değil birey olmanın bir yansıması idiler. Adı deliye değil veliye çıkan Ereğli Belediye Başkanı Posbıyık Halil ise bir belediye başkanının asıl işlevinin ne olduğunu her seçimde kanıtlayan bir yerel önderdir.
bu duble merakı önce yollardan başladı, duble umre, duble hac derken şimdi duble oda ve duble eşle çeşitlenmiş bulunuyor.
Haliller bile duble oldu. Patrona Halil, Stepneci Halil diye…
Tek tek çiler şişede durduğu gibi durmaz. Tek olsun sek olsun akşamdan akşama. Sür sefasın dilberin. Duble düzenimizi bozar, stepnede…
Aytekin Kuş
2012