MUHSİN UZ VE KEL KEMAL

Safranbolu’da en güzel taksi hiç kuşku yok ki rahmetli Ahmet Semerci’nin (Yobaz Ahmet) sahip olduğu siyah Volvo idi. Gelin arabası olarak herkesin tercihi bu takside birleşirdi. Rahmetli Ali Enişte ise her şeyciydi. En çokta ebeyi doğuma getirip götürmek işini üstlenirdi. Avni A (Yenigün) Şahin A postayı çeker ve tren istasyonuna yolcu taşırlardı. Önceden yer ayırtılmazsa binmek mümkün değildi.

Kör Cinayet (Mehmet Ertuğrul) bir gözü özürlü, tıknaz, kafası 3 numara traşlı, sürekli terleyen Camoko tipli (Danyal Topatan) ilginç bir hemşerimizdi. Kendi işini kendi görürdü. Elinde üstüpü ve yağ bulaşığı eksik olmazdı. Arabası Dodge / Fargo ya da Şevrole marka idi ve Hükümet Sokağı’ndan inişte hamamın duvarına toslayacak diye aklımız çıkardı. Keza fren pedalının çıkardığı onlarca demir sesi dayanılmaz şiddetteydi.

Sıcak havalarda Kör Cinayet’in arabası mutlaka su kaynatırdı. Çocuk aklımızla soğuk su ilavesiyle bu işin çözüleceğini sanırdık. Oysaki ‘Kapak Çatlatır’ diye soğuk su takviyesinin yanlış olacağını yıllar sonra öğrenecektik. Kör Cinayet bir efsane idi ve ‘100’e çıktı hararet, çekilin geliyor Kör Cinayet’ söylemi yıllarca unutulamadı. Oğlu Memet, damadı Remzi Pilavcı da bu mesleğin daha şanslı mensuplarıdır. Son zamanlarında ve mesleği bıraktıktan sonra koyun, kuzu gibi küçükbaş hayvan besleme işine heveslendiğini anımsıyorum. Mekânı cennet olsun…

Minibüs otobüs arası midibüs diyebileceğimiz bir taşıtın şoförü Muhsin Uz ile muavini Kel Kemal unutulmaz öykülerin aktörleriydi. Her ikisi de zorlanınca ara sıra ‘tek’liyen bu güzel insanlarla yolculuk yapmak çok keyifli idi. Kel Kemal duraklarda ‘İnecek Var’ demek yerine nezaketen ‘Muhsin Usta İnecek Var’ derken  ‘Mu’yu ve ‘U’yu çok uzattığı ve teklediği için yolcuyu yanlış yerde indirtirdi. Birde Muhsin Uz’un ‘nerde inecek’ sorusuna heyecanlanıp ‘burda’ derken yine ‘Bu’yu uzattığından yolcu aynı akıbete uğrardı. Kel Kemal, Hamal Ali’nin (Çetin Kaya) oğlu idi ve Gümüş Semti’nde otururdu. Sonra İstanbul Fındıkzade de taksici oldu. İstanbul’da yüksek tahsil de okuyan ve kendisini tanıyan herkese ağabeylik yaptı. Bitirim ayakları ile etrafa neşe saçardı. Dil kırdığı için (İstanbul Şivesi) ilginç bir külhanbeyi tavrı ile hoş palavralar sıkardı. Genç yaşta öldü. Mekânı cennet olsun… Muhsin Abi yaşıyor. Sağlık ve afiyetler diliyorum.

Dünkü yazımda şoför hemşerilerimizden unutulan ve çevreden anımsatılanlar şunlardır:

Kötürümoğlu Amed

İşözenler (Mustafa/Muzaffer)

Toprakcumalı Alettin

Kör Musa

Oylum

Bas Ali

Şeytan Mısdık

Garaüzümün Kemal

Çavuş

Ayı Sali

Kürt Halilin Metin

Yüzükçüoğlu Hüsnü

Konarılı Orhan Kadıoğlu / Ömer Ağa

Asker Amed

Osman Gül

Erkan Usta

Gâvur Ali

Gılavuzlarlı Amed

Halim Dizdar

Birol Şengün

Davşandiş İsmail

Deli Sabri

Tavuk Osman

Cin Ali

Kaçakçı

Yedibela

Hoca

Böcek Yücel

Palakis

İskelet Birtan

Kör Cinayetin Mehmet

Recep Akgöz

Aytekin Kuş

2010